وَضَرَبَ

لَنَا

مَثَلٗا

وَنَسِيَ

خَلۡقَهُۥۖ

قَالَ

مَن

يُحۡيِ

ٱلۡعِظَٰمَ

وَهِيَ

رَمِيمٞ

٧٨

[78] และเขาได้ยกอุทาหรณ์เปรียบเทียบแก่เรา และเขาได้ลืมต้นกำเนิดของเขา เขากล่าวว่า ใครเล่าจะให้กระดูกมีชีวิตขึ้นมาอีกในเมื่อมันเป็นผุยผงไปแล้ว