وَإِذَا

جَآءَتۡهُمۡ

ءَايَةٞ

قَالُواْ

لَن

نُّؤۡمِنَ

حَتَّىٰ

نُؤۡتَىٰ

مِثۡلَ

مَآ

أُوتِيَ

رُسُلُ

ٱللَّهِۘ

ٱللَّهُ

أَعۡلَمُ

حَيۡثُ

يَجۡعَلُ

رِسَالَتَهُۥۗ

سَيُصِيبُ

ٱلَّذِينَ

أَجۡرَمُواْ

صَغَارٌ

عِندَ

ٱللَّهِ

وَعَذَابٞ

شَدِيدُۢ

بِمَا

كَانُواْ

يَمۡكُرُونَ

١٢٤

[124] และเมื่อได้มีโองการใดมายังพวกเขาพวกเขาก็กล่าวว่า เราจะไม่ศรัทธาเป็นอันขาด จนกว่าเราจะได้รับ เยี่ยงสิ่งที่บรรดารอซูลของอัลลอฮฺได้รับมาแล้ว อัลลอฮฺเป็นผู้ทรงรอบรู้ยิ่ง ณ ที่ ที่พระองค์จะทรงให้มีสารของพระองค์ขึ้น บรรดาความต่ำต้อยและการลงโทษอันรุนแรงจากอัลลอฮฺนั้น จะประสบแก่บรรดาผู้ที่กระทำความผิด เนื่องจากการที่พวกเขาวางอุบายหลอกลวงกัน