وَقَالَ

ٱلشَّيۡطَٰنُ

لَمَّا

قُضِيَ

ٱلۡأَمۡرُ

إِنَّ

ٱللَّهَ

وَعَدَكُمۡ

وَعۡدَ

ٱلۡحَقِّ

وَوَعَدتُّكُمۡ

فَأَخۡلَفۡتُكُمۡۖ

وَمَا

كَانَ

لِيَ

عَلَيۡكُم

مِّن

سُلۡطَٰنٍ

إِلَّآ

أَن

دَعَوۡتُكُمۡ

فَٱسۡتَجَبۡتُمۡ

لِيۖ

فَلَا

تَلُومُونِي

وَلُومُوٓاْ

أَنفُسَكُمۖ

مَّآ

أَنَا۠

بِمُصۡرِخِكُمۡ

وَمَآ

أَنتُم

بِمُصۡرِخِيَّ

إِنِّي

كَفَرۡتُ

بِمَآ

أَشۡرَكۡتُمُونِ

مِن

قَبۡلُۗ

إِنَّ

ٱلظَّٰلِمِينَ

لَهُمۡ

عَذَابٌ

أَلِيمٞ

٢٢

[22] และชัยตอนได้กล่าวเมื่อการงานได้ถูกตัดสินแล้วว่า แท้จริงอัลลอฮฺได้ทรงสัญญาพวกท่านซึ่งเป็นสัญญาแห่งความจริง และฉันได้สัญญาพวกท่านแล้วฉันได้บิดพริ้วพวกท่าน ฉันไม่มีอำนาจใด ๆ เหนือพวกท่าน นอกจากฉันได้เรียกร้องพวกท่าน แล้วพวกท่านก็ตอบสนองฉัน ดังนั้นพวกท่านอย่าได้ประณามฉัน แต่ทว่าจงประณามตัวพวกท่านเอง ฉันไม่อาจร้องทุกข์แทนพวกท่านได้ และพวกท่านก็ไม่อาจ ร้องทุกข์แทนฉัน (จากการลงโทษของอัลลอฮฺ) ได้ แท้จริงฉันได้ปฏิเสธต่อสิ่งที่พวกท่านตั้งฉันให้เป็นภาคี (กับอัลลอฮฺ) แต่ก่อนนี้ แท้จริงบรรดาผู้อธรรมนั้น สำหรับพวกเขาคือการลงโทษอย่างเจ็บปวด