إِنَّ

فِي

ذَٰلِكَ

لَذِكۡرَىٰ

لِمَن

كَانَ

لَهُۥ

قَلۡبٌ

أَوۡ

أَلۡقَى

ٱلسَّمۡعَ

وَهُوَ

شَهِيدٞ

٣٧

[37] แท้จริงในการนั้น แน่นอนย่อมเป็นข้อตักเตือนแก่ผู้มีหัวใจหรือรับฟังโดยที่เขามีความตั้งใจจริง