وَإِذَا

جَآءَهُمۡ

أَمۡرٞ

مِّنَ

ٱلۡأَمۡنِ

أَوِ

ٱلۡخَوۡفِ

أَذَاعُواْ

بِهِۦۖ

وَلَوۡ

رَدُّوهُ

إِلَى

ٱلرَّسُولِ

وَإِلَىٰٓ

أُوْلِي

ٱلۡأَمۡرِ

مِنۡهُمۡ

لَعَلِمَهُ

ٱلَّذِينَ

يَسۡتَنۢبِطُونَهُۥ

مِنۡهُمۡۗ

وَلَوۡلَا

فَضۡلُ

ٱللَّهِ

عَلَيۡكُمۡ

وَرَحۡمَتُهُۥ

لَٱتَّبَعۡتُمُ

ٱلشَّيۡطَٰنَ

إِلَّا

قَلِيلٗا

٨٣

[83] และเมื่อมีเรื่องหนึ่งเรื่องใดมายังพวกเขาจะเป็นความปลอดภัยก็ดีหรือความกลัวก็ดี พวกเขาก็จะแพร่มันออกไป และหากว่าพวกเขาให้มันกลับไปยังรอซูล และยังผู้ปกครองการงานในหมู่พวกเขาแล้ว แน่นอนบรรดาผู้ที่วินิจฉัยมันในหมู่พวกเขาก็ย่อมรู้มันได้ และหากมิใช่ความเมตตาของอัลลอฮฺที่มีต่อพวกเจ้าแล้ว แน่นอน พวกเจ้าก็คงปฏิบัติตามชัยฏอนไปแล้ว นอกจากเพียงเล็กน้อยเท่านั้น