وَإِذَآ
أَنۡعَمۡنَا
عَلَى
ٱلۡإِنسَٰنِ
أَعۡرَضَ
وَنَـَٔا
بِجَانِبِهِۦ
وَإِذَا
مَسَّهُ
ٱلشَّرُّ
كَانَ
يَـُٔوسٗا
٨٣

[83] และเมื่อเราให้ความโปรดปรานแก่มนุษย์ เขาเหินห่างและปลีกตัวออกไปข้าง ๆ และเมื่อความชั่วประสบแก่เขา เขาก็เบื่อหน่ายหมดอาลัย

وَإِذَآأَنۡعَمۡنَاعَلَىٱلۡإِنسَٰنِأَعۡرَضَوَنَـَٔابِجَانِبِهِۦوَإِذَامَسَّهُٱلشَّرُّكَانَيَـُٔوسٗا٨٣