وَإِذَا

جَآءَكَ

ٱلَّذِينَ

يُؤۡمِنُونَ

بِـَٔايَٰتِنَا

فَقُلۡ

سَلَٰمٌ

عَلَيۡكُمۡۖ

كَتَبَ

رَبُّكُمۡ

عَلَىٰ

نَفۡسِهِ

ٱلرَّحۡمَةَ

أَنَّهُۥ

مَنۡ

عَمِلَ

مِنكُمۡ

سُوٓءَۢا

بِجَهَٰلَةٖ

ثُمَّ

تَابَ

مِنۢ

بَعۡدِهِۦ

وَأَصۡلَحَ

فَأَنَّهُۥ

غَفُورٞ

رَّحِيمٞ

٥٤

[54] และเมื่อบรรดาผู้ศรัทธาต่อบรรดาโองการของเราได้มาหาเจ้า (มุฮัมมัด) ก็จงกล่าวเถิดว่าขอความปลอดภัยจงมีแต่พวกท่านเถิด พระเจ้าของพวกเจ้าได้กำหนดการเอ็นดูเมตตาไว้บนตัวของพระองค์ว่า ผู้ใดในหมู่พวกเจ้ากระทำความชั่วโดยไม่รู้แล้วเขาสำนึกผิดกลับเนือกลับตัวหลังจากนั้นและปรับปรุงแก้ไขแล้ว แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเอ็นดูเมตตา