وَلَا

تَطۡرُدِ

ٱلَّذِينَ

يَدۡعُونَ

رَبَّهُم

بِٱلۡغَدَوٰةِ

وَٱلۡعَشِيِّ

يُرِيدُونَ

وَجۡهَهُۥۖ

مَا

عَلَيۡكَ

مِنۡ

حِسَابِهِم

مِّن

شَيۡءٖ

وَمَا

مِنۡ

حِسَابِكَ

عَلَيۡهِم

مِّن

شَيۡءٖ

فَتَطۡرُدَهُمۡ

فَتَكُونَ

مِنَ

ٱلظَّٰلِمِينَ

٥٢

[52] เจ้าจงอย่าขับไล่บรรดาผู้ที่วิงวอนต่อพระเจ้าของพวกเขา ทั้งในเวลาเช้าและเย็น โดยปรารถนาความโปรดปรานจากพระองค์ ไม่เป็นภัยแก่เจ้าแต่อย่างใด ในการชำระพวกเขา และก็ไม่เป็นภัยแก่พวกเขาแต่อย่างใด จากการชำระเจ้า แล้วเหตุใดเจ้าจึงจะขับไล่พวกเขา (ถ้าเจ้าทำเช่นนั้นแล้ว) เจ้าก็จะกลายเป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้อธรรม