وَإِذۡ

قَالَ

مُوسَىٰ

لِقَوۡمِهِۦ

يَٰقَوۡمِ

إِنَّكُمۡ

ظَلَمۡتُمۡ

أَنفُسَكُم

بِٱتِّخَاذِكُمُ

ٱلۡعِجۡلَ

فَتُوبُوٓاْ

إِلَىٰ

بَارِئِكُمۡ

فَٱقۡتُلُوٓاْ

أَنفُسَكُمۡ

ذَٰلِكُمۡ

خَيۡرٞ

لَّكُمۡ

عِندَ

بَارِئِكُمۡ

فَتَابَ

عَلَيۡكُمۡۚ

إِنَّهُۥ

هُوَ

ٱلتَّوَّابُ

ٱلرَّحِيمُ

٥٤

[54] และจงรำลึกถึงขณะที่มูซาได้กล่าวแก่กลุ่มชนของเขาว่า โอ้กลุ่มชนของฉัน! แท้จริงพวกท่านได้อยุติธรรมแก่ตัวของพวกท่านเอง โดยที่พวกท่านได้ยึดถือลูกวัวตัวนั้น (เป็นที่เคารพสักการะ) ดังนั้นจงกลับสู่พระผู้บังเกิดพวกท่านเถิด แล้วจงฆ่าตัวของพวกท่านเอง นั่นเป็นสิ่งดีแก่พวกท่าน ณ พระผู้บังเกิดพวกท่าน ภายหลังพระองค์ก็ได้ทรงอภัยโทษแก่พวกท่าน แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ