حَتَّىٰٓ

إِذَا

جَآءَنَا

قَالَ

يَٰلَيۡتَ

بَيۡنِي

وَبَيۡنَكَ

بُعۡدَ

ٱلۡمَشۡرِقَيۡنِ

فَبِئۡسَ

ٱلۡقَرِينُ

٣٨

[38] จนกระทั่งเมื่อเขาได้มายังเรา (ในวันกิยามะฮฺ) เขาจะเปรยขึ้นว่า (อนิจจา) ถ้าระหว่างฉันกับเจ้ามีระยะทางห่างกันเช่นทิศตะวันออกกับทิศตะวันตกก็จะดี ชั่วช้าแท้ ๆ สหายเช่นนี้