إِنَّمَا

مَثَلُ

ٱلۡحَيَوٰةِ

ٱلدُّنۡيَا

كَمَآءٍ

أَنزَلۡنَٰهُ

مِنَ

ٱلسَّمَآءِ

فَٱخۡتَلَطَ

بِهِۦ

نَبَاتُ

ٱلۡأَرۡضِ

مِمَّا

يَأۡكُلُ

ٱلنَّاسُ

وَٱلۡأَنۡعَٰمُ

حَتَّىٰٓ

إِذَآ

أَخَذَتِ

ٱلۡأَرۡضُ

زُخۡرُفَهَا

وَٱزَّيَّنَتۡ

وَظَنَّ

أَهۡلُهَآ

أَنَّهُمۡ

قَٰدِرُونَ

عَلَيۡهَآ

أَتَىٰهَآ

أَمۡرُنَا

لَيۡلًا

أَوۡ

نَهَارٗا

فَجَعَلۡنَٰهَا

حَصِيدٗا

كَأَن

لَّمۡ

تَغۡنَ

بِٱلۡأَمۡسِۚ

كَذَٰلِكَ

نُفَصِّلُ

ٱلۡأٓيَٰتِ

لِقَوۡمٖ

يَتَفَكَّرُونَ

٢٤

[24] แท้จริง อุปมาชีวิตในโลกนี้ ดั่งน้ำฝนที่เราได้หลั่งมันลงมาจากฟากฟ้า พืชของแผ่นดินได้คละเคล้ากับน้ำนั้น บางส่วนของมันมนุษย์และปศุสัตว์ใช้กินเป็นอาหาร จนกระทั่งเมื่อแผ่นดินได้เริ่มปรากฏความงดงามของมัน และถูกประดับด้วยพืชผลอย่างสวยงาม เจ้าของของมันก็คิดว่าแท้จริงพวกเขามีอำนาจเหนือมัน คำบัญชาของเราได้มายังมันในเวลากลางคืนหรือเวลากลางวันแล้วเราได้ทำให้มันถูกเก็บเกี่ยวเสมือนกับว่าไม่มีการหว่านมาแต่วันวาน เช่นนั้นแหละ เราได้จำแนกโองการต่าง ๆ แก่หมู่ชนผู้ใคร่ครวญ