يَوۡمَئِذٖ

لَّا

تَنفَعُ

ٱلشَّفَٰعَةُ

إِلَّا

مَنۡ

أَذِنَ

لَهُ

ٱلرَّحۡمَٰنُ

وَرَضِيَ

لَهُۥ

قَوۡلٗا

١٠٩

[109] วันนั้น การชะฟาอะฮฺจะไม่เกิดประโยชน์อันใด นอกจากผู้ที่พระผู้ทรงกรุณาปรานีทรงอนุญาตแก่เขา และพระองค์ทรงพอพระทัยในคำพูดของเขาเท่านั้น