وَإِن

كَانَ

ذُو

عُسۡرَةٖ

فَنَظِرَةٌ

إِلَىٰ

مَيۡسَرَةٖۚ

وَأَن

تَصَدَّقُواْ

خَيۡرٞ

لَّكُمۡ

إِن

كُنتُمۡ

تَعۡلَمُونَ

٢٨٠

[280] และหากเขา (ลูกหนี้) เป็นผู้ยากไร้ ก็จงให้มีการรอคอยจนกว่าจะถึงคราวสะดวก และการที่พวกเจ้าจะให้เป็นทานนั้น ย่อมเป็นการดีแก่พวกเจ้า หากพวกเจ้ารู้