ٱلۡحَجُّ

أَشۡهُرٞ

مَّعۡلُومَٰتٞۚ

فَمَن

فَرَضَ

فِيهِنَّ

ٱلۡحَجَّ

فَلَا

رَفَثَ

وَلَا

فُسُوقَ

وَلَا

جِدَالَ

فِي

ٱلۡحَجِّۗ

وَمَا

تَفۡعَلُواْ

مِنۡ

خَيۡرٖ

يَعۡلَمۡهُ

ٱللَّهُۗ

وَتَزَوَّدُواْ

فَإِنَّ

خَيۡرَ

ٱلزَّادِ

ٱلتَّقۡوَىٰۖ

وَٱتَّقُونِ

يَٰٓأُوْلِي

ٱلۡأَلۡبَٰبِ

١٩٧

[197] (เวลา) การทำฮัจญ์นั้นมีหลายเดือนอัน เป็นที่ทราบกันอยู่แล้ว ดังนั้นผู้ใดที่ได้ให้การทำฮัจญ์จำเป็นแก่เขาในเดือนเหล่านั้น แล้ว ก็ต้องไม่มีการสมสู่ และไม่มีการละเมิด และไม่มีการวิวาทใด ๆ ใน (เวลา) การทำฮัจญ์ และความดีใด ๆ ที่ พวกเจ้ากระทำนั้น อัลลอฮฺทรงรู้ดี และพวกเจ้าจงเตรียมเสบียงเถิด แท้จริงเสบียงที่ดีที่สุดนั้นคือความยำเกรง และพวกเจ้าจงยำเกรงข้าเถิด โอ้ ผู้มีปัญญาทั้งหลาย!