أَن

تَقُولَ

نَفۡسٞ

يَٰحَسۡرَتَىٰ

عَلَىٰ

مَا

فَرَّطتُ

فِي

جَنۢبِ

ٱللَّهِ

وَإِن

كُنتُ

لَمِنَ

ٱلسَّٰخِرِينَ

٥٦

[56] มิฉะนั้น ชีวิตหนึ่งจะกล่าวว่า โอ้ความหายนะจงประสบแก่ข้าพระองค์ ที่ข้าพระองค์ทอดทิ้ง (หน้าที่) ที่มีต่ออัลลอฮฺ และข้าพระองค์เคยอยู่ในหมู่ผู้เยาะเย้ยอีกด้วย