وَمَآ

أَرۡسَلۡنَا

مِن

رَّسُولٍ

إِلَّا

لِيُطَاعَ

بِإِذۡنِ

ٱللَّهِۚ

وَلَوۡ

أَنَّهُمۡ

إِذ

ظَّلَمُوٓاْ

أَنفُسَهُمۡ

جَآءُوكَ

فَٱسۡتَغۡفَرُواْ

ٱللَّهَ

وَٱسۡتَغۡفَرَ

لَهُمُ

ٱلرَّسُولُ

لَوَجَدُواْ

ٱللَّهَ

تَوَّابٗا

رَّحِيمٗا

٦٤

[64] และเรามิได้ส่งรอซูลคนใดมานอกจากเพื่อให้เขาได้รับการเชื่อฟัง ด้วยอนุมัติของอัลลอฮฺเท่านั้น และแม้ว่าพวกเขานั้นขณะที่พวกเขาอธรรมแก่ตัวเอง ได้มาหาเจ้า แล้วขออภัยโทษต่ออัลลอฮฺและรอซูลก็ได้ขออภัยโทษให้แก่พวกเขาด้วยแล้ว แน่นอน พวกเขาก็ย่อมพบว่าอัลลอฮฺนั้นคือผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ