ذَٰلِكُم

بِأَنَّهُۥٓ

إِذَا

دُعِيَ

ٱللَّهُ

وَحۡدَهُۥ

كَفَرۡتُمۡ

وَإِن

يُشۡرَكۡ

بِهِۦ

تُؤۡمِنُواْۚ

فَٱلۡحُكۡمُ

لِلَّهِ

ٱلۡعَلِيِّ

ٱلۡكَبِيرِ

١٢

[12] นั่นก็เพราะว่า แท้จริงเมืออัลลอฮฺพระองค์เดียวถูกกล่าวขึ้น พวกเจ้าก็ปฏิเสธศรัทธา และเมื่อหากให้มีการตั้งภาคีกับพระองค์ พวกเจ้าก็ศรัทธา ดังนั้น การตัดสินชี้ขาดเป็นสิทธิของอัลลอฮฺ ผู้ทรงสูงส่ง ผู้ทรงยิ่งใหญ่