وَلَئِنۡ

أَذَقۡنَٰهُ

رَحۡمَةٗ

مِّنَّا

مِنۢ

بَعۡدِ

ضَرَّآءَ

مَسَّتۡهُ

لَيَقُولَنَّ

هَٰذَا

لِي

وَمَآ

أَظُنُّ

ٱلسَّاعَةَ

قَآئِمَةٗ

وَلَئِن

رُّجِعۡتُ

إِلَىٰ

رَبِّيٓ

إِنَّ

لِي

عِندَهُۥ

لَلۡحُسۡنَىٰۚ

فَلَنُنَبِّئَنَّ

ٱلَّذِينَ

كَفَرُواْ

بِمَا

عَمِلُواْ

وَلَنُذِيقَنَّهُم

مِّنۡ

عَذَابٍ

غَلِيظٖ

٥٠

[50] และเมื่อเราได้ให้เขาลิ้มรสความเมตตาจากเราหลังจากความทุกข์ยากได้ประสบแก่เขา แน่นอนเขาก็จะกล่าวว่า นี่คือความสามารถของฉัน และฉันไม่คิดว่ายามอวสานนั้นจะเกิดขึ้น แต่ถ้าฉันถูกส่งกลับไปยังพระเจ้าของฉัน แน่นอนฉันจะมีคุณความดี ณ ที่พระองค์ ดังนั้นเรา (อัลลอฮฺ) จะให้บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาได้รู้เห็นในสิ่งที่พวกเขาได้กระทำไว้ และแน่นอนเราจะให้พวกเขาได้ลิ้มรสการลงโทษอันรุนแรง