۞ وَقَيَّضۡنَا

لَهُمۡ

قُرَنَآءَ

فَزَيَّنُواْ

لَهُم

مَّا

بَيۡنَ

أَيۡدِيهِمۡ

وَمَا

خَلۡفَهُمۡ

وَحَقَّ

عَلَيۡهِمُ

ٱلۡقَوۡلُ

فِيٓ

أُمَمٖ

قَدۡ

خَلَتۡ

مِن

قَبۡلِهِم

مِّنَ

ٱلۡجِنِّ

وَٱلۡإِنسِۖ

إِنَّهُمۡ

كَانُواْ

خَٰسِرِينَ

٢٥

[25] และเราได้กำหนดสหายไว้สำหรับพวกเขา แล้วพวกเขาก็ทำให้สิ่งที่อยู่ข้างหน้าของพวกเขาและสิ่งที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขาให้เป็นที่ลุ่มหลงแก่พวกเขา ดังนั้นพระประกาศิต (การลงโทษ) แก่ประชาชาติต่าง ๆ ของพวกญินและมนุษย์ที่ได้ล่วงลับไปก่อนหน้าพวกเขานั้น ก็เป็นการสาสมแก่พวกเขาแล้ว แท้จริงพวกเขาเป็นผู้ขาดทุน