لَوۡ

كَانَ

عَرَضٗا

قَرِيبٗا

وَسَفَرٗا

قَاصِدٗا

لَّٱتَّبَعُوكَ

وَلَٰكِنۢ

بَعُدَتۡ

عَلَيۡهِمُ

ٱلشُّقَّةُۚ

وَسَيَحۡلِفُونَ

بِٱللَّهِ

لَوِ

ٱسۡتَطَعۡنَا

لَخَرَجۡنَا

مَعَكُمۡ

يُهۡلِكُونَ

أَنفُسَهُمۡ

وَٱللَّهُ

يَعۡلَمُ

إِنَّهُمۡ

لَكَٰذِبُونَ

٤٢

[42] หากมันเป็นผลได้อันใกล้ และเป็นการเป็นทางที่สะดวกและใกล้แล้วไซร้ แน่นอนพวกเขาก็ปฏิบัติตามเจ้าแล้ว แต่ทว่าระยะทางอันลำบากนั้นไกลแก่พวกเขา และพวกเขาจะสาบานต่ออัลลอฮฺว่า ถ้าหากพวกเราสามารถแล้ว แน่นอนพวกเราก็ออกไปกับพวกท่านแล้ว พวกเขากำลังทำลายชีวิตของพวกเขาเอง และอัลลอฮฺนั้นทรงรู้ว่าแท้จริงพวกเขานั้นเป็นผู้กล่าวเท็จ