وَإِنِ

ٱمۡرَأَةٌ

خَافَتۡ

مِنۢ

بَعۡلِهَا

نُشُوزًا

أَوۡ

إِعۡرَاضٗا

فَلَا

جُنَاحَ

عَلَيۡهِمَآ

أَن

يُصۡلِحَا

بَيۡنَهُمَا

صُلۡحٗاۚ

وَٱلصُّلۡحُ

خَيۡرٞۗ

وَأُحۡضِرَتِ

ٱلۡأَنفُسُ

ٱلشُّحَّۚ

وَإِن

تُحۡسِنُواْ

وَتَتَّقُواْ

فَإِنَّ

ٱللَّهَ

كَانَ

بِمَا

تَعۡمَلُونَ

خَبِيرٗا

١٢٨

[128] และหากหญิงใด เกรงว่าจะมีการปึ่งชา หรือมีการผินหลังให้จากสามีของนางแล้วก็ไม่มีบาปใดๆ แก่ทั้งสองที่จะตกลงประนีประนอมกันอย่างใดอย่างหนึ่ง และการประนีประนอมนั้นเป็นสิ่งดีกว่า และจิตใจคนนั้นถูกให้มีความตระหนี่มาด้วย และหากพวกเจ้ากระทำดี และมีความยำเกรงแล้ว แท้จริงอัลลอฮฺนั้นทรงรู้อย่างถี่ถ้วนในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำกัน