وَإِذۡ

أَخَذۡنَا

مِيثَٰقَ

بَنِيٓ

إِسۡرَٰٓءِيلَ

لَا

تَعۡبُدُونَ

إِلَّا

ٱللَّهَ

وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ

إِحۡسَانٗا

وَذِي

ٱلۡقُرۡبَىٰ

وَٱلۡيَتَٰمَىٰ

وَٱلۡمَسَٰكِينِ

وَقُولُواْ

لِلنَّاسِ

حُسۡنٗا

وَأَقِيمُواْ

ٱلصَّلَوٰةَ

وَءَاتُواْ

ٱلزَّكَوٰةَ

ثُمَّ

تَوَلَّيۡتُمۡ

إِلَّا

قَلِيلٗا

مِّنكُمۡ

وَأَنتُم

مُّعۡرِضُونَ

٨٣

[83] และจงรำลึกถึงขณะที่เราได้เอาคำมั่นสัญญาจากวงศ์วานอิสรออีลว่า พวกเจ้าจะต้องไม่เคารพสักการะนอกจากอัลลอฮฺเท่านั้น และจงทำดีต่อบิดามารดา ญาติที่ใกล้ชิด เด็กกำพร้า และผู้ขัดสน และจงพูดจาแก่เพื่อนมนุษย์อย่างดี และจงดำรงไว้ซึ่งการละหมาด และจงชำระซะกาต แต่แล้วพวกเจ้าก็ผินหลังให้ นอกจากเพียงเล็กน้อยในหมู่พวกเจ้าเท่านั้น และพวกเจ้าก็กำลังผินหลังให้อยู่