يَٰٓأَيُّهَا

ٱلَّذِينَ

ءَامَنُواْ

كُتِبَ

عَلَيۡكُمُ

ٱلۡقِصَاصُ

فِي

ٱلۡقَتۡلَىۖ

ٱلۡحُرُّ

بِٱلۡحُرِّ

وَٱلۡعَبۡدُ

بِٱلۡعَبۡدِ

وَٱلۡأُنثَىٰ

بِٱلۡأُنثَىٰۚ

فَمَنۡ

عُفِيَ

لَهُۥ

مِنۡ

أَخِيهِ

شَيۡءٞ

فَٱتِّبَاعُۢ

بِٱلۡمَعۡرُوفِ

وَأَدَآءٌ

إِلَيۡهِ

بِإِحۡسَٰنٖۗ

ذَٰلِكَ

تَخۡفِيفٞ

مِّن

رَّبِّكُمۡ

وَرَحۡمَةٞۗ

فَمَنِ

ٱعۡتَدَىٰ

بَعۡدَ

ذَٰلِكَ

فَلَهُۥ

عَذَابٌ

أَلِيمٞ

١٧٨

[178] ผู้ศรัทธาทั้งหลาย! การประหารฆาตกร ให้ตายตามในกรณีที่มีผู้ถูกฆ่าตายนั้นได้ถูกกำหนดแก่พวกเจ้าแล้ว คือชายอิสระต่อชายอิสระ และ ทาสต่อทาส และหญิงต่อหญิง แล้วผู้ใดที่สิ่งหนี่งจากพี่น้องของเขาถูกอภัยให้แก่เขาแล้ว ก็ให้ปฏิบัติไปตามนั้นโดยชอบ และให้ชำระแก่เขาโดยดี นั้นคือการผ่อนปรนจากพระเจ้าของพวกเจ้า และคือการเอ็นดูเมตตาด้วย แล้วผู้ใดละเมิดหลังจากนั้น เขาก็จะได้รับการลงโทษอันเจ็บแสบ