يَٰٓأَيُّهَا

ٱلَّذِينَ

ءَامَنُواْ

لَا

تَقۡتُلُواْ

ٱلصَّيۡدَ

وَأَنتُمۡ

حُرُمٞۚ

وَمَن

قَتَلَهُۥ

مِنكُم

مُّتَعَمِّدٗا

فَجَزَآءٞ

مِّثۡلُ

مَا

قَتَلَ

مِنَ

ٱلنَّعَمِ

يَحۡكُمُ

بِهِۦ

ذَوَا

عَدۡلٖ

مِّنكُمۡ

هَدۡيَۢا

بَٰلِغَ

ٱلۡكَعۡبَةِ

أَوۡ

كَفَّٰرَةٞ

طَعَامُ

مَسَٰكِينَ

أَوۡ

عَدۡلُ

ذَٰلِكَ

صِيَامٗا

لِّيَذُوقَ

وَبَالَ

أَمۡرِهِۦۗ

عَفَا

ٱللَّهُ

عَمَّا

سَلَفَۚ

وَمَنۡ

عَادَ

فَيَنتَقِمُ

ٱللَّهُ

مِنۡهُۚ

وَٱللَّهُ

عَزِيزٞ

ذُو

ٱنتِقَامٍ

٩٥

[95] ผู้ศรัทธาทั้งหลาย จงอย่าฆ่าสัตว์ล่าในขณะที่พวกเจ้ากำลังครองอิหฺรอมอยู่ และผู้ใดในหมู่พวกเจ้าได้ฆ่ามันโดยเจตนาแล้วไซร้ การชดเชยก็คือ ชนิดเดียวกับที่ถูกฆ่า (จากปศุสัตว์) โดยผู้ที่ยุติธรรมสองคนในหมู่พวกเจ้าจะกระทำการชี้ขาดมัน ในฐานะเป็นสัตว์พลีที่ไปถึงอัล-กะอฺบะฮฺหรือไม่ ก็ให้มีการลงไถ่โทษ คือให้อาหารแก่บรรดามิสกีน หรือสิ่งที่เท่าเทียมสิ่งนั้น ด้วยการถือศีลอด เพื่อที่เขาจะได้ลิ้มรสผลภัยแห่งกิจกรรมของเขา อัลลอฮฺได้ทรงอภัยให้จากสิ่งที่ได้ล่วงเลยมาแล้ว และผู้ใดกลับกระทำอีก อัลลอฮฺก็จะทรงลงโทษเขาและอัลลอฮฺ คือผู้ทรงเดชานุภาพ ผู้ทรงลงโทษ