وَوُضِعَ

ٱلۡكِتَٰبُ

فَتَرَى

ٱلۡمُجۡرِمِينَ

مُشۡفِقِينَ

مِمَّا

فِيهِ

وَيَقُولُونَ

يَٰوَيۡلَتَنَا

مَالِ

هَٰذَا

ٱلۡكِتَٰبِ

لَا

يُغَادِرُ

صَغِيرَةٗ

وَلَا

كَبِيرَةً

إِلَّآ

أَحۡصَىٰهَاۚ

وَوَجَدُواْ

مَا

عَمِلُواْ

حَاضِرٗاۗ

وَلَا

يَظۡلِمُ

رَبُّكَ

أَحَدٗا

٤٩

[49] และบันทึกจะถูกวางไว้ ดังนั้น เจ้าจะเห็นผู้กระทำผิดทั้งหลายหวั่นกลัวสิ่งที่มีอยู่ในบันทึก และพวกเขาจะกล่าวว่า โอ้ ความวิบัติของเราเอ๋ย บันทึกอะไรกันนี่ มันมิได้ละเว้นสิ่งเล็กน้อยและสิ่งใหญ่โตเลย เว้นแต่ได้บันทึกไว้ครบถ้วน และพวกเขาได้พบสิ่งที่พวกเขาได้ปฏิบัติไว้ปรากฏอยู่ต่อหน้าและพระผู้เป็นเจ้าของเจ้ามิทรงอธรรมต่อผู้ใดเลย