هُوَ

ٱلَّذِيٓ

أَنزَلَ

عَلَيۡكَ

ٱلۡكِتَٰبَ

مِنۡهُ

ءَايَٰتٞ

مُّحۡكَمَٰتٌ

هُنَّ

أُمُّ

ٱلۡكِتَٰبِ

وَأُخَرُ

مُتَشَٰبِهَٰتٞۖ

فَأَمَّا

ٱلَّذِينَ

فِي

قُلُوبِهِمۡ

زَيۡغٞ

فَيَتَّبِعُونَ

مَا

تَشَٰبَهَ

مِنۡهُ

ٱبۡتِغَآءَ

ٱلۡفِتۡنَةِ

وَٱبۡتِغَآءَ

تَأۡوِيلِهِۦۖ

وَمَا

يَعۡلَمُ

تَأۡوِيلَهُۥٓ

إِلَّا

ٱللَّهُۗ

وَٱلرَّٰسِخُونَ

فِي

ٱلۡعِلۡمِ

يَقُولُونَ

ءَامَنَّا

بِهِۦ

كُلّٞ

مِّنۡ

عِندِ

رَبِّنَاۗ

وَمَا

يَذَّكَّرُ

إِلَّآ

أُوْلُواْ

ٱلۡأَلۡبَٰبِ

٧

[7] พระองค์คือผู้ทรงประทานคัมภีร์ลงมาแก่เจ้า โดยที่ส่วนหนึ่งจากคัมภีร์นั้นมีบรรดาโองการที่มีข้อความรัดกุมชัดเจน ซึ่งโองการเหล่านั้นคือรากฐานของคัมภีร์ และมีโองการอื่นๆอีกที่มีข้อความเป็นนัย ส่วนบรรดาผู้ที่ในหัวใจของพวกเขามีการเอนเอียงออกจากความจริงนั้น เขาจะติดตามโองการที่มีข้อความเป็นนัยจากคัมภีร์ ทั้งนี้ เพื่อแสวงหาความวุ่นวาย และเพื่อแสวงหาการตีความในโองการนั้น และไม่มีใครรู้ในการตีความโองการนั้นได้นอกจากอัลลอฮฺ และบรรดาผู้ที่มั่นคงในความรู้เท่านั้น โดยที่พวกเขาจะกล่าวว่า พวกเราศรัทธาต่อโองการนั้น ทั้งหมดนั้นมาจากที่ที่พระผู้เป็นเจ้าของเราทั้งสิ้น และไม่มีใครที่จะรับคำตักเตือนนอกจากบรรดาผู้ที่มีสติปัญญาเท่านั้น