وَلِيَعۡلَمَ

ٱلَّذِينَ

نَافَقُواْۚ

وَقِيلَ

لَهُمۡ

تَعَالَوۡاْ

قَٰتِلُواْ

فِي

سَبِيلِ

ٱللَّهِ

أَوِ

ٱدۡفَعُواْۖ

قَالُواْ

لَوۡ

نَعۡلَمُ

قِتَالٗا

لَّٱتَّبَعۡنَٰكُمۡۗ

هُمۡ

لِلۡكُفۡرِ

يَوۡمَئِذٍ

أَقۡرَبُ

مِنۡهُمۡ

لِلۡإِيمَٰنِۚ

يَقُولُونَ

بِأَفۡوَٰهِهِم

مَّا

لَيۡسَ

فِي

قُلُوبِهِمۡۚ

وَٱللَّهُ

أَعۡلَمُ

بِمَا

يَكۡتُمُونَ

١٦٧

[167] และเพื่อพระองค์จะทรงรู้บรรดาผู้ที่กลับกลอกด้วย และได้ถูกกล่าวแก่พวกเขาว่า จงมากันเถิด จงต่อสู้ในทางของอัลลอฮฺกัน หรือไม่ก็จงป้องกัน พวกเขากล่าวว่า หากเรารู้ว่ามีการสู้รบกันแล้ว แน่นอนเราก็ตามพวกท่านไปแล้ว ในวันนั้น พวกเขาใกล้แก่การปฏิเสธศรัทธายิ่งกว่าพวกเขามีศรัทธา พวกเขาจะกล่าวด้วยปากของพวกเขา สิ่งที่ไม่ใช่อยู่ในหัวใจของพวกเขา และอัลลอฮฺนั้นทรงรู้ยิ่งในสิ่งที่พวกเขาปกปิดกัน