وَدَخَلَ

جَنَّتَهُۥ

وَهُوَ

ظَالِمٞ

لِّنَفۡسِهِۦ

قَالَ

مَآ

أَظُنُّ

أَن

تَبِيدَ

هَٰذِهِۦٓ

أَبَدٗا

٣٥

[35] เขาได้เข้าไปในสวนของเขาโดยที่เขาเป็นผู้อธรรมแก่ตัวเขาเอง เขากล่าวว่า ฉันไม่คิดว่าสวนนี้จะพินาศไปได้เลย