وَإِذۡ

قُلۡنَا

لَكَ

إِنَّ

رَبَّكَ

أَحَاطَ

بِٱلنَّاسِۚ

وَمَا

جَعَلۡنَا

ٱلرُّءۡيَا

ٱلَّتِيٓ

أَرَيۡنَٰكَ

إِلَّا

فِتۡنَةٗ

لِّلنَّاسِ

وَٱلشَّجَرَةَ

ٱلۡمَلۡعُونَةَ

فِي

ٱلۡقُرۡءَانِۚ

وَنُخَوِّفُهُمۡ

فَمَا

يَزِيدُهُمۡ

إِلَّا

طُغۡيَٰنٗا

كَبِيرٗا

٦٠

[60] และจงรำลึกเมื่อเรากล่าวแก่เจ้าว่า แท้จริงพระเจ้าของเจ้าทรงรอบรู้ในเรื่องของมนุษย์และเรามิได้ทำให้การฝันซึ่งเราได้ให้เจ้าเห็นเพื่ออื่นใด เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่มนุษย์และต้นไม้ (ซักกูม) ที่ถูกสาปในอัลกุรอาน และเราได้ทำให้พวกเขาหวาดกลัว ดังนั้น มันมิได้เพิ่มสิ่งใดแก่พวกเขา นอกจากการดื้อรั้นมาก