أَفَمَنۡ

أَسَّسَ

بُنۡيَٰنَهُۥ

عَلَىٰ

تَقۡوَىٰ

مِنَ

ٱللَّهِ

وَرِضۡوَٰنٍ

خَيۡرٌ

أَم

مَّنۡ

أَسَّسَ

بُنۡيَٰنَهُۥ

عَلَىٰ

شَفَا

جُرُفٍ

هَارٖ

فَٱنۡهَارَ

بِهِۦ

فِي

نَارِ

جَهَنَّمَۗ

وَٱللَّهُ

لَا

يَهۡدِي

ٱلۡقَوۡمَ

ٱلظَّٰلِمِينَ

١٠٩

[109] ผู้ที่วางรากฐานอาคารของเขาบนความยำเกรงต่ออัลลอฮฺ และบนความโปรดปรานนั้นดีกว่าหรือว่าผู้ที่วางรากฐานอาคารของเขาบนริมขอบเหวที่จะพังทลายลง แล้วมันก็พัง นำเขาลงไปในนรกและอัลลอฮฺนั้นจะไม่ชี้แนะทางแก่กลุ่มชนที่อธรรม