إِنَّمَا

ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

ٱلَّذِينَ

إِذَا

ذُكِرَ

ٱللَّهُ

وَجِلَتۡ

قُلُوبُهُمۡ

وَإِذَا

تُلِيَتۡ

عَلَيۡهِمۡ

ءَايَٰتُهُۥ

زَادَتۡهُمۡ

إِيمَٰنٗا

وَعَلَىٰ

رَبِّهِمۡ

يَتَوَكَّلُونَ

٢

[2] แท้จริงบรรดาผู้ที่ศรัทธานั้น คือ ผู้ที่เมื่ออัลลอฮฺถูกกล่าวขึ้นแล้ว หัวใจของพวกเขาก็หวั่นเกรง และเมื่อบรรดาโองการของพระองค์ถูกอ่านแก่พวกเขา โองการเหล่านั้นก็เพิ่มพูนความศรัทธาแก่พวกเขา และแด่พระเจ้าของพวกเขานั้นพวกเขามอบหมายกัน

[3] คือบรรดาผู้ที่ดำรงไว้ซึ่งการละหมาดและส่วนหนึ่งที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเขา พวกเขาก็บริจาค