وَنَادَىٰ

نُوحٞ

رَّبَّهُۥ

فَقَالَ

رَبِّ

إِنَّ

ٱبۡنِي

مِنۡ

أَهۡلِي

وَإِنَّ

وَعۡدَكَ

ٱلۡحَقُّ

وَأَنتَ

أَحۡكَمُ

ٱلۡحَٰكِمِينَ

٤٥

[45] และนูหฺได้ร้องเรียนต่อพระเจ้าของเขาโดยกล่าวว่า ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้าของพระองค์แท้จริงลูกชายของข้าพระองค์เป็นคนหนึ่งในครอบครัวของข้าพระองค์และแท้จริงสัญญาของพระองค์นั้นเป็นความจริง และพระองค์ท่านนั้นทรงตัดสินเที่ยงธรรมยิ่ง ในหมู่ผู้ตัดสินทั้งหลาย