قَالُواْ

سُبۡحَٰنَكَ

مَا

كَانَ

يَنۢبَغِي

لَنَآ

أَن

نَّتَّخِذَ

مِن

دُونِكَ

مِنۡ

أَوۡلِيَآءَ

وَلَٰكِن

مَّتَّعۡتَهُمۡ

وَءَابَآءَهُمۡ

حَتَّىٰ

نَسُواْ

ٱلذِّكۡرَ

وَكَانُواْ

قَوۡمَۢا

بُورٗا

١٨

[18] พวกเขากล่าวว่า มหาบริสุทธิ์พระองค์ท่าน ไม่เป็นการบังควรแก่พวกเรา ที่พวกเราจะยึดถือผู้คุ้มครองอื่น ๆ นอกจากพระองค์ แต่ทว่าพระองค์ได้ทรงประทานปัจจัยให้แก่พวกเขา และบรรพบุรุษของพวกเขา จนกระทั่งพวกเขาได้ลืมต่อการรำลึก และพวกเขาได้เป็นหมู่ชนที่วิบัติ