وَمِنۡهُمُ

ٱلَّذِينَ

يُؤۡذُونَ

ٱلنَّبِيَّ

وَيَقُولُونَ

هُوَ

أُذُنٞۚ

قُلۡ

أُذُنُ

خَيۡرٖ

لَّكُمۡ

يُؤۡمِنُ

بِٱللَّهِ

وَيُؤۡمِنُ

لِلۡمُؤۡمِنِينَ

وَرَحۡمَةٞ

لِّلَّذِينَ

ءَامَنُواْ

مِنكُمۡۚ

وَٱلَّذِينَ

يُؤۡذُونَ

رَسُولَ

ٱللَّهِ

لَهُمۡ

عَذَابٌ

أَلِيمٞ

٦١

[61] และในหมู่พวกเขานั้นมีบรรดาผู้ที่ก่อความเดือดร้อนแก่นะบี โดยที่พวกเขากล่าวว่า เขาคือหู จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า คือหูแห่งความดีสำหรับพวกท่าน โดยที่ศรัทธาต่ออัลลอฮฺ และเชื่อถือต่อผู้ศรัทธาทั้งหลาย และเป็นการเอ็นดูเมตตา แก่บรรดาผู้ศรัทธาในหมู่พวกท่านและบรรดาผู้ที่ก่อความเดือดร้อนแก่รอซูลของอัลลอฮฺ นั้นพวกเขาจะได้รับการลงโทษอันเจ็บปวด