أَفَلَمۡ

يَسِيرُواْ

فِي

ٱلۡأَرۡضِ

فَتَكُونَ

لَهُمۡ

قُلُوبٞ

يَعۡقِلُونَ

بِهَآ

أَوۡ

ءَاذَانٞ

يَسۡمَعُونَ

بِهَاۖ

فَإِنَّهَا

لَا

تَعۡمَى

ٱلۡأَبۡصَٰرُ

وَلَٰكِن

تَعۡمَى

ٱلۡقُلُوبُ

ٱلَّتِي

فِي

ٱلصُّدُورِ

٤٦

[46] พวกเขามิได้ออกเดินทางไปในแผ่นดินดอกหรือ เพื่อหัวใจจะได้พิจารณาเพื่อพวกเขาเองหรือมีหูเพื่อสดับฟังมันเพราะแท้จริงการมองของนัยตานั้นมิได้บอดดอก แต่ว่าหัวใจที่อยู่ในทรวงอกต่างหากที่บอด