فَكَأَيِّن

مِّن

قَرۡيَةٍ

أَهۡلَكۡنَٰهَا

وَهِيَ

ظَالِمَةٞ

فَهِيَ

خَاوِيَةٌ

عَلَىٰ

عُرُوشِهَا

وَبِئۡرٖ

مُّعَطَّلَةٖ

وَقَصۡرٖ

مَّشِيدٍ

٤٥

[45] ฉะนั้นกี่เมืองมาแล้ว เราได้ทำลายมันโดยที่ชาวเมืองนั้นอธรรม และมันได้พังพาบลงมาและกี่บ่อนน้ำที่ถูกทอดทิ้งและกี่ปราสาทสูงที่มั่นคง

[46] พวกเขามิได้ออกเดินทางไปในแผ่นดินดอกหรือ เพื่อหัวใจจะได้พิจารณาเพื่อพวกเขาเองหรือมีหูเพื่อสดับฟังมันเพราะแท้จริงการมองของนัยตานั้นมิได้บอดดอก แต่ว่าหัวใจที่อยู่ในทรวงอกต่างหากที่บอด