هُوَ

ٱلَّذِيٓ

أَخۡرَجَ

ٱلَّذِينَ

كَفَرُواْ

مِنۡ

أَهۡلِ

ٱلۡكِتَٰبِ

مِن

دِيَٰرِهِمۡ

لِأَوَّلِ

ٱلۡحَشۡرِۚ

مَا

ظَنَنتُمۡ

أَن

يَخۡرُجُواْۖ

وَظَنُّوٓاْ

أَنَّهُم

مَّانِعَتُهُمۡ

حُصُونُهُم

مِّنَ

ٱللَّهِ

فَأَتَىٰهُمُ

ٱللَّهُ

مِنۡ

حَيۡثُ

لَمۡ

يَحۡتَسِبُواْۖ

وَقَذَفَ

فِي

قُلُوبِهِمُ

ٱلرُّعۡبَۚ

يُخۡرِبُونَ

بُيُوتَهُم

بِأَيۡدِيهِمۡ

وَأَيۡدِي

ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

فَٱعۡتَبِرُواْ

يَٰٓأُوْلِي

ٱلۡأَبۡصَٰرِ

٢

[2] พระองค์เป็นผู้ทรงให้บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาในหมู่พวกอะฮฺลุลกิตาบ ออกจากบ้านเรือนของพวกเขาเป็นครั้งแรกของการถูกไล่ออกเป็นกลุ่ม ๆ พวกเจ้ามิได้คาดคิดกันเลยว่า พวกเขาจะออกไป (ในสภาพเช่นนั้น) และพวกเขาคิดว่า แท้จริงป้อมปราการของพวกเขานั้นจะป้องกันพวกเขาให้รอดพ้นจากการลงโทษของอัลลอฮฺได้ แต่การลงโทษของอัลลอฮฺได้มีมายังพวกเขาโดยมิได้คาดคิดมาก่อนเลย และพระองค์ทรงทำให้ความหวาดกลัวเกิดขึ้นในจิตใจของพวกเขา โดยพวกเขาได้ทำลายบ้านเรือนของพวกเขาด้วยน้ำมือของพวกเขาเอง และด้วยน้ำมือของบรรดามุอฺมิน ดังนั้นพวกเจ้าจงยึดถือเป็นบทเรียนเถิด โอ้ผู้มีสติปัญญาทั้งหลายเอ๋ย