وَنَزَعۡنَا

مَا

فِي

صُدُورِهِم

مِّنۡ

غِلّٖ

تَجۡرِي

مِن

تَحۡتِهِمُ

ٱلۡأَنۡهَٰرُۖ

وَقَالُواْ

ٱلۡحَمۡدُ

لِلَّهِ

ٱلَّذِي

هَدَىٰنَا

لِهَٰذَا

وَمَا

كُنَّا

لِنَهۡتَدِيَ

لَوۡلَآ

أَنۡ

هَدَىٰنَا

ٱللَّهُۖ

لَقَدۡ

جَآءَتۡ

رُسُلُ

رَبِّنَا

بِٱلۡحَقِّۖ

وَنُودُوٓاْ

أَن

تِلۡكُمُ

ٱلۡجَنَّةُ

أُورِثۡتُمُوهَا

بِمَا

كُنتُمۡ

تَعۡمَلُونَ

٤٣

[43] และเราได้ถอนออก ซึ่งการผูกใจเจ็บที่อยู่ในหัวอกของพวกเขา (คือชาวสวรรค์) โดยมีบรรดาแม่น้ำไหลอยู่ภายใต้ของพวกเขา และพวกเขาได้กล่าวว่า การสรรเสริญทั้งหลายนั้นเป็นสิทธิของอัลลอฮฺผู้ทรงแนะนำพวกเราให้ได้รับสิ่งนี้ และใช่ว่าพวกเราจะได้รับคำแนะนำก็หาไม่ หากว่าอัลลอฮฺไม่ทรงแนะนำแก่พวกเรา แน่นอนบรรดาร่อซูลแห่งพระเจ้าของเรานั้นได้นำความจริงมา และพวกเราได้ถูกป่าวร้องว่า นั้นแหละคือสวนสวรรค์โดยที่พวกท่านได้รับมันไว้เป็นมรดก เนื่องด้วยสิ่งที่พวกเจ้าเคยกระทำกันไว้