فَذَرۡهُمۡ

يَخُوضُواْ

وَيَلۡعَبُواْ

حَتَّىٰ

يُلَٰقُواْ

يَوۡمَهُمُ

ٱلَّذِي

يُوعَدُونَ

٤٢

[42] ดังนั้น เจ้าจงปล่อยพวกเขาให้มั่วสุมและหลงระเริง จนกว่าพวกเขาจะได้พบกับวัน (กิยามะฮฺ) ของพวกเขา ซึ่งพวกเขาถูกสัญญาไว้