وَكَذَٰلِكَ

جَعَلۡنَٰكُمۡ

أُمَّةٗ

وَسَطٗا

لِّتَكُونُواْ

شُهَدَآءَ

عَلَى

ٱلنَّاسِ

وَيَكُونَ

ٱلرَّسُولُ

عَلَيۡكُمۡ

شَهِيدٗاۗ

وَمَا

جَعَلۡنَا

ٱلۡقِبۡلَةَ

ٱلَّتِي

كُنتَ

عَلَيۡهَآ

إِلَّا

لِنَعۡلَمَ

مَن

يَتَّبِعُ

ٱلرَّسُولَ

مِمَّن

يَنقَلِبُ

عَلَىٰ

عَقِبَيۡهِۚ

وَإِن

كَانَتۡ

لَكَبِيرَةً

إِلَّا

عَلَى

ٱلَّذِينَ

هَدَى

ٱللَّهُۗ

وَمَا

كَانَ

ٱللَّهُ

لِيُضِيعَ

إِيمَٰنَكُمۡۚ

إِنَّ

ٱللَّهَ

بِٱلنَّاسِ

لَرَءُوفٞ

رَّحِيمٞ

١٤٣

[143] และในทำนองเดียวกัน เราได้ให้พวกเจ้าเป็นประชาชาติที่เป็นกลาง เพื่อพวกเจ้าจะได้เป็นสักขีพยานแก่มนุษย์ทั้งหลาย และรอซูล ก็จะเป็นสักขีพยานแก่พวกเจ้า และเรามิได้ให้มีขึ้นซึ่งกิบลัตที่เจ้าเคยผินไป นอกจากเพื่อเราจะได้รู้ว่าใครบ้างที่จะปฏิบัติตามรอซูล จากผู้ที่กำลังหันสันเท้าทั้งสองของเขากลับ และแท้จริงการเปลี่ยนแปลงกิบลัตนั้น เป็นเรื่องใหญ่ นอกจากแก่บรรดาผู้ที่อัลลอฮฺได้ทรงแนะนำเท่านั้น และใช่ว่าอัลลอฮฺนั้นจะทำให้การศรัทธาของพวกเจ้าสูญไปก็หาไม่ แท้จริงอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงกรุณา ทรงเมตตาแก่มนุษย์เสมอ