مَثَلُ

مَا

يُنفِقُونَ

فِي

هَٰذِهِ

ٱلۡحَيَوٰةِ

ٱلدُّنۡيَا

كَمَثَلِ

رِيحٖ

فِيهَا

صِرٌّ

أَصَابَتۡ

حَرۡثَ

قَوۡمٖ

ظَلَمُوٓاْ

أَنفُسَهُمۡ

فَأَهۡلَكَتۡهُۚ

وَمَا

ظَلَمَهُمُ

ٱللَّهُ

وَلَٰكِنۡ

أَنفُسَهُمۡ

يَظۡلِمُونَ

١١٧

[117] อุปมาสิ่งที่พวกเขาบริจาคไปในชีวิตความเป็นอยู่แห่งโลกนี้นั้นดั่งอุปไมยลมซึ่งมีความเย็นจัด ได้ประสบแก่พืชผลของพวกกหนึ่งที่อธรรมแก่ตัวเอง แล้วได้ทำลายพืชผลนั้น อัลลอฮฺนั้นมิได้ทรงอธรรมแก่พวกเขา แต่ทว่าพวกเขาอธรรมแก่ตัวของพวกเขาเอง