ٱلنَّبِيُّ

أَوۡلَىٰ

بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ

مِنۡ

أَنفُسِهِمۡۖ

وَأَزۡوَٰجُهُۥٓ

أُمَّهَٰتُهُمۡۗ

وَأُوْلُواْ

ٱلۡأَرۡحَامِ

بَعۡضُهُمۡ

أَوۡلَىٰ

بِبَعۡضٖ

فِي

كِتَٰبِ

ٱللَّهِ

مِنَ

ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ

إِلَّآ

أَن

تَفۡعَلُوٓاْ

إِلَىٰٓ

أَوۡلِيَآئِكُم

مَّعۡرُوفٗاۚ

كَانَ

ذَٰلِكَ

فِي

ٱلۡكِتَٰبِ

مَسۡطُورٗا

٦

[6] นบีนั้นเป็นผู้ใกล้ชิดกับบรรดาผู้ศรัทธายิ่งกว่าตัวของพวกเขาเอง และบรรดาภริยาของเขา (นบี) คือมารดาของพวกเขาและเครือญาติร่วมสายโลหิต บางคนในหมู่พวกเขาใกล้ชิดกับอีกบางคนยิ่งกว่าบรรดาผู้ศรัทธาและบรรดาผู้อพยพในบัญญติของอัลลอฮฺ เว้น แต่พวกเจ้าจะกระทำความดีแก่สหายสนิทของ พวกเจ้า นั่นได้มีบันทึกไว้แล้วในคัมภีร์