وَٱلَّذِينَ

إِذَا

فَعَلُواْ

فَٰحِشَةً

أَوۡ

ظَلَمُوٓاْ

أَنفُسَهُمۡ

ذَكَرُواْ

ٱللَّهَ

فَٱسۡتَغۡفَرُواْ

لِذُنُوبِهِمۡ

وَمَن

يَغۡفِرُ

ٱلذُّنُوبَ

إِلَّا

ٱللَّهُ

وَلَمۡ

يُصِرُّواْ

عَلَىٰ

مَا

فَعَلُواْ

وَهُمۡ

يَعۡلَمُونَ

١٣٥

[135] บรรดาผู้ที่เมื่อพวกเขากระทำสิ่งชั่วใด ๆ หรืออยุติธรรมแก่ตัวเองแล้ว พวกเขาก็รำลึกถึงอัลลอฮฺ แล้วขออภัยโทษในบรรดาความผิดของพวกเขา และใครเล่าที่จะอภัยโทษบรรดาความผิดทั้งหลายให้ได้ นอกจากอัลลอฮฺแล้ว และพวกเขามิได้ดื้อรั้นปฏิบัติในสิ่งที่เขาเคยปฏิบัติมาโดยที่พวกเขารู้กันอยู่