قَدۡ

نَرَىٰ

تَقَلُّبَ

وَجۡهِكَ

فِي

ٱلسَّمَآءِۖ

فَلَنُوَلِّيَنَّكَ

قِبۡلَةٗ

تَرۡضَىٰهَاۚ

فَوَلِّ

وَجۡهَكَ

شَطۡرَ

ٱلۡمَسۡجِدِ

ٱلۡحَرَامِۚ

وَحَيۡثُ

مَا

كُنتُمۡ

فَوَلُّواْ

وُجُوهَكُمۡ

شَطۡرَهُۥۗ

وَإِنَّ

ٱلَّذِينَ

أُوتُواْ

ٱلۡكِتَٰبَ

لَيَعۡلَمُونَ

أَنَّهُ

ٱلۡحَقُّ

مِن

رَّبِّهِمۡۗ

وَمَا

ٱللَّهُ

بِغَٰفِلٍ

عَمَّا

يَعۡمَلُونَ

١٤٤

[144] แท้จริงเราเห็นใบหน้าของเจ้าแหงนไปในฟากฟ้าบ่อยครั้ง แน่นอนเราให้เจ้าผินไปยังทิศที่เจ้าพึงใจ ดังนั้นเจ้าจงผินใบหน้าของเจ้าไปทางมัสยิดิลฮะรอมเถิด และที่ใดก็ตามที่พวกเจ้าปรากฏอยู่ ก็จงผินใบหน้าของพวกเจ้าไปทางทิศนั้น และแท้จริงบรรดาผู้ที่ได้รับคัมภีร์ นั้นย่อมรู้ดีว่ามัน คือความจริงที่มาจากพระเจ้าของพวกเขา และอัลลอฮฺนั้นไม่ทรงเผลอในสิ่งที่พวกเขากระทำกัน