وَبَرَزُواْ

لِلَّهِ

جَمِيعٗا

فَقَالَ

ٱلضُّعَفَٰٓؤُاْ

لِلَّذِينَ

ٱسۡتَكۡبَرُوٓاْ

إِنَّا

كُنَّا

لَكُمۡ

تَبَعٗا

فَهَلۡ

أَنتُم

مُّغۡنُونَ

عَنَّا

مِنۡ

عَذَابِ

ٱللَّهِ

مِن

شَيۡءٖۚ

قَالُواْ

لَوۡ

هَدَىٰنَا

ٱللَّهُ

لَهَدَيۡنَٰكُمۡۖ

سَوَآءٌ

عَلَيۡنَآ

أَجَزِعۡنَآ

أَمۡ

صَبَرۡنَا

مَا

لَنَا

مِن

مَّحِيصٖ

٢١

[21] และพวกเขาได้ออกมาพร้อมกันต่อหน้าอัลลอฮฺ พวกอ่อนแอกล่าวกับพวกหัวหน้าว่า แท้จริงพวกเราเป็นผู้ตามพวกท่าน พวกท่านจะช่วยพวกเราได้อย่างไร ให้พ้นจากการลงโทษของอัลลอฮฺ พวกเขากล่าวว่า หากอัลลอฮฺทรงชี้แนะทางแก่เรา แน่นอนเราก็จะชี้แนะทางแก่พวกท่าน มีผลเท่ากันสำหรับเรา ถึงแม้ว่าเรากระวนกระวายหรือเราอดทน สำหรับพวกเรานั้นไม่มีทางรอดไปได้