ثُمَّ

أَوۡرَثۡنَا

ٱلۡكِتَٰبَ

ٱلَّذِينَ

ٱصۡطَفَيۡنَا

مِنۡ

عِبَادِنَاۖ

فَمِنۡهُمۡ

ظَالِمٞ

لِّنَفۡسِهِۦ

وَمِنۡهُم

مُّقۡتَصِدٞ

وَمِنۡهُمۡ

سَابِقُۢ

بِٱلۡخَيۡرَٰتِ

بِإِذۡنِ

ٱللَّهِۚ

ذَٰلِكَ

هُوَ

ٱلۡفَضۡلُ

ٱلۡكَبِيرُ

٣٢

Kisha tumewarithisha Kitabu hao ambao tuliwateuwa miongoni mwa waja wetu. Kati yao yupo aliye jidhulumu nafsi yake, na yupo wa katikati, na yupo aliye tangulia katika mambo ya kheri, kwa idhini ya Mwenyezi Mungu. Hiyo ndiyo fadhila kuu.