وَلَقَدۡ

ءَاتَيۡنَا

لُقۡمَٰنَ

ٱلۡحِكۡمَةَ

أَنِ

ٱشۡكُرۡ

لِلَّهِۚ

وَمَن

يَشۡكُرۡ

فَإِنَّمَا

يَشۡكُرُ

لِنَفۡسِهِۦۖ

وَمَن

كَفَرَ

فَإِنَّ

ٱللَّهَ

غَنِيٌّ

حَمِيدٞ

١٢

Ne i patëm dhënë Llukmanit mençuri të përsosur (e i thamë): Të falënderosh All-llahun, e kush falënderon, e Mira e ati falënderimi i takon atij, e kush refuzon (edhe ai e ka për vete), në të vërtet, All-llahu nuk ka nevojë (për falënderimin e tij) pse Ai vetë është i lavdishëm.