لَّقَد

تَّابَ

ٱللَّهُ

عَلَى

ٱلنَّبِيِّ

وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ

وَٱلۡأَنصَارِ

ٱلَّذِينَ

ٱتَّبَعُوهُ

فِي

سَاعَةِ

ٱلۡعُسۡرَةِ

مِنۢ

بَعۡدِ

مَا

كَادَ

يَزِيغُ

قُلُوبُ

فَرِيقٖ

مِّنۡهُمۡ

ثُمَّ

تَابَ

عَلَيۡهِمۡۚ

إِنَّهُۥ

بِهِمۡ

رَءُوفٞ

رَّحِيمٞ

١١٧

All-llahu ia fali Pejgamberit, edhe muhaxhirëve edhe ensarëve, të cilët në çastin e vështirë shkan pas tij, kur (nga vështirësitë) zemrat e një grupi nga ata, gati u lëkundën, por Ai ua fali (i stabilizoi zemrat e tyre) atyre. Vërtet Ai është i butë, i mëshirshëm ndaj tyre.