حَتَّىٰٓ

إِذَا

جَآءَ

أَمۡرُنَا

وَفَارَ

ٱلتَّنُّورُ

قُلۡنَا

ٱحۡمِلۡ

فِيهَا

مِن

كُلّٖ

زَوۡجَيۡنِ

ٱثۡنَيۡنِ

وَأَهۡلَكَ

إِلَّا

مَن

سَبَقَ

عَلَيۡهِ

ٱلۡقَوۡلُ

وَمَنۡ

ءَامَنَۚ

وَمَآ

ءَامَنَ

مَعَهُۥٓ

إِلَّا

قَلِيلٞ

٤٠

E kur erdhi urdhëri ynë (i caktuar për ndëshkim) dhe gufoi (uji) prej furrës (vend ku piqet buka), Ne i thamë: “Ngarko në të çdo krijesëë nga një çift edhe familjen tënde, përveç për kë është marrë vendim i hershëm kundër tij, e (ngarkoje) edhe kush ka besuar, po përveç një pakice nuk i kishin besuar atij.