وَٱسۡتَبَقَا

ٱلۡبَابَ

وَقَدَّتۡ

قَمِيصَهُۥ

مِن

دُبُرٖ

وَأَلۡفَيَا

سَيِّدَهَا

لَدَا

ٱلۡبَابِۚ

قَالَتۡ

مَا

جَزَآءُ

مَنۡ

أَرَادَ

بِأَهۡلِكَ

سُوٓءًا

إِلَّآ

أَن

يُسۡجَنَ

أَوۡ

عَذَابٌ

أَلِيمٞ

٢٥

Dhe, që të dy ata u ngutën kah dera, e ajo ia grisi këmishën nga mbrapa dhe pranë dere ata të dy takuan burrin e saj, e ajo tha “çfarë mund të jetë ndëshkimi i atij që tenton të keqen në familjen tënde, përpos të burgoset, ose dënim të dhembshëm. ?”